Hoe kunnen we mensen met een neurologische aandoening meer aan het bewegen krijgen?

Waarom is deze uitdaging zo belangrijk?

Kristl: "Mensen met een neurologische aandoening ervaren vaak extra barrières om te bewegen. Een concreet voorbeeld is de epilepsiepatiënt die niet in groep durft te sporten, uit angst om een aanval te krijgen in het openbaar. Maar ook mensen met dementie of migrainepatiënten botsen vaak op gelijkaardige situaties. Nochtans is het van belang dat ook zij allemaal bewegen. Dagelijks bewegen stimuleert de groei van hersencellen, wat zorgt voor een beter geheugen."

Het moet voor iedereen vanzelfsprekend worden om meer te bewegen

Kristl: “Er zijn verschillende mogelijkheden volgens mij. Een apparaat die de nervus vagus (de zenuw die je brein verbindt met je organen) stimuleert zou een eventuele epilepsieaanval kunnen vermijden. Een smartwatch zou een epilepsie- of migraineaanval kunnen voorspellen. Of waarom zoeken we niet naar nieuwe technologie die dementie vroegtijdig kan opsporen.  

We zouden ook de omgeving om te bewegen voor neurologische patiënten kunnen aanpassen. Daarbij denk ik aan een systeem van slimme verlichting of het opzetten van een community waardoor je steeds samen met een buddy kan bewegen.  

Voor mij is het probleem opgelost als het ook voor neurologische patiënten vanzelfsprekend wordt om mee te bewegen op een evenement als Run4Brain.”