Hoe kunnen prikkelgevoelige mensen ook sociaal en cultureel actief zijn?

Ann Deneir

Met overprikkeling op café

Jaren geleden zag ik een oproep op Facebook van een jonge man: 'Ik heb autisme en ik kan niet tegen veel prikkels. Toch zou ik gewoon eens op café willen gaan: een pint pakken en een boek lezen, in een echt café. Waar kan dat in Gent?' Kort daarop kreeg een vriendin van mij op 38-jarige leeftijd een beroerte. Ze herstelde fysiek, maar bleef achter met extreme overprikkeling. Haar anders zo rijk gevuld sociaal, cultureel en professioneel leven viel weg.

Plots viel alles stil

Kortgeleden werd ik zelf geconfronteerd met het fenomeen 'leven met overprikkeling'. Plots viel alles ook bij mij stil. Geen cultuur meer, geen sociaal leven meer. Ik geraakte stilaan sociaal geïsoleerd. En ik ben niet alleen. Al die mensen – jong en oud – met bijvoorbeeld een niet-aangeboren hersenletsel, autismespectrumstoornis of hoogsensitiviteit. Velen hebben maar zelden de kans om naar een café of een restaurant te gaan, omdat er teveel lawaai, muziek en licht is. Al jaren droom ik ervan om ook die mensen uit hun isolement te halen en te laten genieten, met hun partner, met hun gezin, alleen, of met gelijkgestemden. Want er is zoveel dat zij wél nog kunnen.

Stiltecafé

Hoe kunnen prikkelgevoelige mensen ook sociaal en cultureel actief zijn? Bijvoorbeeld in een stiltecafé: een echt café maar zonder muziek en zonder babbelen. Of een restaurant dat af en toe de deuren opent zonder muziek, waar het bestek en de borden minder lawaai maken bij opdienen en afruimen. Of een cultureel aanbod zoals een try-out voor maximum 10 personen. Prikkelgevoelige mensen uit hun eenzaamheid halen in een bruisende, sociale, culturele stad als Gent, dat moet toch kunnen?

Reacties

Ik was wschlk die jongeman. Mijn oproep is al een tijdje geleden maar nog altijd geldig. Op autismevlak heb ik ergens gelezen dat er een paar van die stiltecafés zijn........ maar nog niet in Gent.... Ik ben zeker dat ook dit een noodzaak is in deze drukke wereld voor neurotypische mensen. Ik hoop vurig dat dit uitgewerkt wordt. Initiatieven : ik denk bvb aan het openstellen van tuin of ruimte door vzw's die zich voor de jou vermelde doelgroepen inzetten. Gefrustreerd merk ik dat dit niet mogelijk(?) is. En ik begrijp dit niet goed. Voor alles is een oplossing! Dat is mijn vurige geloof. We hebben zoveel te bieden. Ik ben er zeker van dat een initiatief voor het grootste deel kan gedragen worden door de doelgroep zelf. Maar er moet een opening zijn, een kans! Ander initiatief : een privé initiatief. Iemand die haar of zijn tuin (zomer) of ruimte (winter) beschikbaar kan stellen. Anyway, ik hoop dat hier gehoor aan gegeven wordt. Succes!

Dankjewel lieve Ann om onze stem te zijn in deze overprikkelende wereld...

Hallo Ann,

het is fantastisch als mensen zoals jij in een tegenslag mogelijkheden zien - daar energie uit putten en positieve veranderingen teweeg brengen. merci dus :-)! zo' n rustige plek mag er zeker zijn - voor iedereen :-).

T zal wel zijn dat ik hiervoor stem. K heb dit altijd een fantastisch idee gevonden.
Gooooo Ann!

Sordo is eer heerlijk, kleine soepbar in Gent aan de ottogracht. Toen ik nog in Gent woonde en met mijn eerste burnout zat, vond ik het heerlijk daar iets te gaan drinken, of soep te gaan eten. Dé plek waar ik standaard afsprak mey iemand, of een boek las.
Er is geen muziek, de uitbater is doof en het is er doorgaans rustig. Ook heerlijk om in Vlaamse Gebarentaal te bestellen. Wat hou ik van deze plek!

Lieve Ann,
de gevolgen voor de buitenwereld kunnen ook (min of meer) onzichtbaar zijn, omdat het net gaat om verandering in denken, onthouden, emoties, gevoelens, ... overprikkeling. De enige manier om ermee om te gaan was op tijd rust te nemen! Fijn te lezen dat je daarvoor ook een opening bied om de draad van het sociale leven toch weer op te nemen. Maar vooral dat je vanuit je eigen ervaring steeds iets positiefs uitbouwt. Respect!