Hoe kunnen we ontmoetingskansen creëren voor mensen die meer sociale contacten zoeken?

Heb je geen familie of vrienden? Dan zat je tijdens Corona alleen. Letterlijk. Veel van die mensen die een jaar in isolement hebben gezeten, ervaren nu mentale problemen.

Verborgen eenzaamheid

Die eenzaamheid was er voordien al, zij het meer verborgen en minder expliciet. Voor Corona had ikzelf om de 2 weken contact met vrienden. Dat was voldoende want ik ben ook graag alleen. Door Corona viel dit weg.

Niet gekozen worden

Het zit nog vers in ons geheugen: de aankondiging dat we elk 1 knuffelcontact mochten kiezen. Wie kiest wie? En vooral: wie wordt niet gekozen? Het ging niet over de keuze van pakweg een projectje op school, wel over iets fundamenteler. Voor wie doe ik er toe? Wie vindt mij belangrijk? Vele mensen werden niet gekozen. En dan blijf je alleen. Mensen zijn gekwetst, voelen zich ongewenst en overbodig.

Wat als je niet tot een doelgroep behoort?

Voor specifieke doelgroepen zijn er heel wat initiatieven om eenzaamheid tegen te gaan. Bijvoorbeeld een jeugdhuis voor de jeugd, een lokaal dienstencentrum voor ouderen, of groepsreizen voor mensen met een handicap. Maar wat als je niet tot een doelgroep behoort? Ikzelf ben hoogopgeleid, niet jong of oud, en heb geen handicap. Waar kan ik nieuwe mensen leren kennen? Ik val uit de boot.

Hoe begin je daaraan, nieuwe mensen leren kennen?

Veel mensen staan nu te popelen om terug buiten te komen. Ook ik. Maar vrienden of familie die in de buurt wonen heb ik niet. Hoe kan ik nieuwe mensen leren kennen? Vaak weet ik niet waar ik moet beginnen. Ik droom van een jeugdhuis voor volwassenen. Of een bankje waar je gaat zitten als je een praatje wil slaan met iemand anders uit de buurt. Een bankje dat speciaal daarvoor voorzien is, in alle buurten in Gent. Of een georganiseerde wandeling in de buurt, waar je alleen moet voor inschrijven, niet per 2 of 3. Een duwtje in de rug om de eerste stap te zetten, dat zoek ik.

Tinder voor vrienden

Het is een taboe, zeggen dat je geen vrienden hebt. De meest spontane manier voor volwassenen om nieuwe mensen te ontmoeten is via het werk of via kinderen. Maar ik heb momenteel geen werk en geen kinderen. Een zoektocht naar een nieuwe partner, daar hangt geen taboe rond. Kunnen we een eenvoudig platform creëren zoals Tinder, maar dan om nieuwe vrienden te matchen? Met bijvoorbeeld een filter voor mensen die in dezelfde buurt wonen.

Laagdrempelig

Het nadeel van platformen als Tinder is wel dat je er vaak een smartphone en app voor nodig hebt. Niet iedereen heeft daar het geld of de kennis voor. Om te zorgen dat niemand achterblijft, wil ik iets dat zo laagdrempelig mogelijk is. Voor een fysieke plek wil dat zeggen: gratis inkom, in je eigen woonomgeving, waar iedereen welkom is, waar een nieuwe ontmoeting voor jou wordt georganiseerd. Voor een digitale plek wil dat zeggen: gratis en via een eenvoudig platform, waarbij je geen smartphone nodig hebt of speciale kaartlezers, maar eenvoudigweg via een computer in de bibliotheek kan deelnemen. Zodat iedereen mee kan doen.