Yvonne: "Ik ben veel te vroeg in de bejaardenzorg terechtgekomen"

Yvonne, een energieke vrouw van 60, kreeg op 42-jarige leeftijd de diagnose van Parkinson. Extreem vroeg. Wandelen werd al snel moeilijk waardoor ze een rollator nodig had. Een stempel die veel vooroordelen opwekt. Want een rollator, dat is toch voor oude mensen? Vaak wordt ze ouder ingeschat en - misschien nog erger: onderschat. Zo begon een arts opeens luid en traag te praten. Alsof ze dement was. Goed bedoeld, maar voor Yvonne vooral confronterend. Binnenkort heeft ze een rolstoel nodig. Iets waar ze tegenop ziet omdat de vooroordelen dan alleen nog maar zullen toenemen.

Zo kan het ook
“Ah, mijn lievelingspatiënt!”

Dat het ook anders kan, bewijst haar neuroloog. Hij laat haar altijd in haar waarde, behandelt haar vlot en geeft haar het gevoel dat ze geen nummer in een ellenlange rij is. Hij begroet haar telkens met: “Ah, mijn lievelingspatiënt!”.

Deze getuigenis werd opgetekend tijdens een bijeenkomst van SamenLezen in het Lokaal Dienstencentrum van Destelbergen.