Op de sofa met Jan Matthys

Humor is het beste medicijn en het kost je geen cent. Ook binnen het dokterskabinet mag al eens gelachen worden. Wat is jouw meest hilarische moment bij de arts? Naar die grappige anekdotes was Jan Matthys, alias de Homo Turisticus, op zoek tijdens het Dafalwadde festival. Illustrator Leonard Cools vereeuwigde enkele verhalen op de ramen van Bibliotheek De Krook. Herbeleef het hier.

De verhalen, van links naar rechts:

• Een klein jongetje vertelde dat zijn huisarts vroeg hoe het met hem ging. Hij antwoordde opgewekt "goed!", waarop de dokter grappend meteen "ok, de volgende!" riep.
• Een jonge vrouw vertelde hoe ze als kind tijdens een medisch onderzoek van het CLB plots doorhad dat ze een spuitje zou krijgen. Doodsbang liep ze weg, planten en stoelen omver gooiend. Even later moest ze gegeneerd terugkeren, want haar kleren lagen nog in het kleedhokje van de dokter.
• Een dokter vertelde één van zijn vreemdste consultaties. Een gezin kwam langs in zijn praktijk: een vader, een moeder en zoon van 6 jaar, allen met fietshelm en fluohesjes die ze het hele bezoek aanhielden. De dokter vertelde het zoontje op het einde van de consultatie dat hij flink was geweest, waarop die vroeg of hij dan "boobie" kreeg. De ouders gaven gegeneerd toe dat ze hun kind nog af en toe borstvoeding gaven, maar enkel als beloning en dat ze dit "boobie" noemden...
• Een verpleegkundige vertelde over haar stageperiode in het operatiekwartier. Ze had hier enorm veel stress voor. Haar schrik om iets verkeerd te doen, zorgde ervoor dat ze enorm gespannen rondliep. De chirurg die ze moest assisteren, vroeg haar om zijn mondmasker wat naar beneden te trekken en even op zijn neus te duwen. Zijn masker zat niet helemaal goed en omdat hij zelf net zijn handen had ontsmet, wou hij dat zij even de neusbrug van zijn masker zou aandrukken. Gespannen en gestresseerd als ze was, begreep ze dit helemaal verkeerd, trok ze verward het masker van zijn gezicht en duwde met haar wijsvinger op zijn neus.
• Een vrouw vertelde hoe ze als kind een kraal in haar oor had gestoken die ze er niet meer uit kreeg. Haar moeder was zodanig gegeneerd om hiermee naar een dokter te gaan, dat ze besloot het heft in eigen handen te nemen. Na een half uur met de stofzuiger op volle kracht het oor van haar dochter te hebben proberen uitzuigen, dropen ze uiteindelijk toch af naar de huisarts, waar de dochter de "behandeling" van haar moeder natuurlijk nog eens in geuren en kleuren aan de dokter vertelde.