Hoe kunnen we een speeltuin voor volwassenen creëren?
- Facebook share
- Messenger
Waarom is deze uitdaging belangrijk?
Neesha: "Heel wat volwassenen gaan met hun kinderen naar speeltuinen. Daar gaan ze dan noodgedwongen op een bankje zitten. Of blijven ze staan praten. Stilstaan. Dat is jammer. Want ik zie bij veel mensen de ogen fonkelen. Waarom voorzien we geen speeltuigen voor hen?"
Ann: "Inderdaad. Kunnen we geen speeltuin bouwen waar enkel 12+ers welkom zijn? Vandaag vinden we bijna alleen skateparken. Maar dat spreekt maar een specifieke groep jongeren aan. Wat met al die jongeren, volwassenen en ouderen die zich daar niet thuis voelen? Kunnen we voor hen niets maken? We klagen altijd over hangjongeren. Maar we maken ook geen plekken voor hen."
Wat is jouw persoonlijke ervaring?
Ann: "Ik ben 69 jaar. Ik ging met mijn kinderen en kleinzoon naar Puyenbroeck. Hij amuseerde zich daar rot in de speeltuin. Bij mij kriebelde het om mee te spelen. Maar dat paste daar niet. Ik zou ook nog wel eens in een spinnenweb willen klimmen. Of schommelen. Hangen. Klauteren. Niet op kindertoestellen, maar op toestellen die gemaakt zijn voor mijn grootte, intensiteit en beleving. Hier en daar vind je wel fitnesstoestellen voor 60+, maar die zijn nooit avontuurlijk of speels. Alternatieven zijn blotevoetenpaden. Daar gingen we onlangs met drie generaties op avontuur. De allerkleinste was pas 10 maanden. In een draagzak. Anderhalf uur avontuurlijk plezier. Ok, ik ben er ook gevallen. Maar dat hoort erbij. Zolang het gevaar en de risico’s kleiner zijn dan het plezier, is alles ok."
Neesha: "Mijn kinderen gaan vaak spelen in de speeltuin van de Groene Vallei. Dat is een mooie ontmoetingsplek voor kinderen uit de buurt. Uiteraard houden de ouders daar graag een oogje in het zeil. Ondertussen praten we bij. Maar ergens is het toch jammer dat wij niet echt mee kunnen spelen. Omdat er geen toestellen voor ons zijn. En omdat we schroom voelen om terug te spelen."
Wat toont onderzoek aan?
We vroegen het aan Jorn Ockerman (Universiteit Gent). "Hoewel spelen een essentieel onderdeel is van onze menselijke natuur, lijken veel volwassen het spelen wat verleerd te zijn. Voor velen staat spelen mogelijks lijnrecht tegenover een serieuze en volwassen houding die over het algemeen wordt verwacht. Toch kunnen ook volwassenen vaak helemaal opgaan in het spelen van een (team)sport. Dat toont dat spelen in ieder van ons ingebakken blijft zitten. Wanneer we een spel spelen, kunnen we even ongestoord onze dagelijkse zorgen vergeten en volledig opgeslorpt worden in een activiteit die ons plezier verschaft."
Jorn Ockerman: "Niet iedereen geraakt op dezelfde manier gemotiveerd. Bij het uitwerken van een speeltuin voor volwassenen is het belangrijk om zo goed mogelijk aan ieders noden te proberen voldoen. Voor competitieve gebruikers kan het bijhouden en vertonen van de dag-, week- en maandrecords extra motiverend werken om te spelen op de toestellen. Andere gebruikers kunnen het net leuker vinden om met de hele buurt samen binnen een bepaalde tijd 1 miljoen keer heen en weer te schommelen."
"Naast volwassen gebruikers aanzetten tot meer beweging, kan een speeltuin voor volwassenen ook gebruikt worden om ons brein te trainen (bvb. door grote schuifpuzzels aan te bieden). Ook kan het sociaal contact aanmoedigen door eenvoudige gezelschapsspelen aan te bieden waarmee buurtbewoners elkaar op een speelse manier kunnen leren kennen (bijvoorbeeld een levensgroot schaakbord)."
Voor wie is deze uitdaging belangrijk?
Neesha: "Voor volwassenen met en zonder kinderen. Voor iedereen met een jong hart."
Ann: "Voor jongeren, volwassenen en ouders. Iedereen boven de 12 jaar. Voor mij is het belangrijk dat de speeltuinen die we bedenken niet toegankelijk zijn voor kleinere kinderen. Want dan moeten de ouderen zich inhouden. Bovendien vragen die speeltuinen om een ander soort veiligheidsvoorschriften. Kortom, het moet een plek zijn waar jongeren en ouderen samen heerlijk kunnen ravotten, spelen, rollen, klauteren…"
Aan welke oplossingen hebben jullie zelf al gedacht?
"Slingertouwen, klimrekken, schommels, molens, avontuurlijke plekken, springkastelen voor volwassenen. Als de speeltuigen maar gebruikt worden. Al is het maar op bepaalde tijdstippen. Als de school uit is, of als mensen niet moeten werken. Het hoeft ook zeker niet duur te zijn. Als mensen maar bewegen."
Reacties
Ik kan mij vinden in het idee van een speeltuin voor volwassenen. Akkoord dat we het spelen wat verleerd zijn.
Jammer dat de expert aanhaalt dat een competitie-aspect heel belangrijk is voor sommigen:
"Voor competitieve gebruikers kan het bijhouden en vertonen van de dag-, week- en maandrecords extra motiverend werken om te spelen op de toestellen. Andere gebruikers kunnen het net leuker vinden om met de hele buurt samen binnen een bepaalde tijd 1 miljoen keer heen en weer te schommelen."
Dit lijkt mij een idee dat wel leeft in de literatuur van de wetenschap, toch uit ervaring weet ik dat voor mij dit niet echt spelen is. Voor mij voelt het aan als een maatschappelijke ziekte: het moet meetbaar zijn, je moet er resultaten mee kunnen boeken, er is competitie nodig,... Het doet ook afbreuk aan het ongedwongen en vrij kunnen spelen.